بشارت و انذار، نشانهى اختیار انسان است. در قرآن مکرر این معنا آمده است که آنچه بر عهده خداوند است، فرستادن پیامبرى معصوم با منطق حقّ همراه با بشارت و انذار است. حال، مردم خودشان هستند که آزادانه یا راه حقّ را مىپذیرند و یا سرسختانه لجاجت مىکنند.
غرور یا یأس، نتیجه بشارت و تهدید نا متعادل است!!
إِنَّا أَرْسَلْنَاکَ بِالْحَقِّ بَشِیرًا وَنَذِیرًا وَلاَ تُسْأَلُ عَنْ أَصْحَابِ الْجَحِیمِ (بقره ، 119)
(اى رسول!) ما تو را به حقّ فرستادیم تا بشارتگر و بیمدهنده باشى و تو مسئول (گمراه شدن) دوزخیان (و جهنّم رفتن آنان) نیستى.
اى رسول گرامى! به توقّعات نابجاى کفّار توجّه نکن. آنان هر کدام توقّع دارند اوراق متعدّدى از آیات برایشان نازل شود «بَلْ یُرِیدُ کُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن یُ?ْتَى صُحُفًا مُّنَشَّرَةً» (مدّثر، 52) در حالى که ما تو را همراه منطق حقّ براى مردم فرستادهایم تا از طریق بشارت و انذار، آنان را نسبت به سعادت خودشان آشنا کنى. اگر گروهى بهانه جویى کرده و از پذیرش حقّ سرباز زدند و توقّع داشتند که بر آنان وحى نازل شود، تو مسئول دوزخِ آنان نیستى، تو فقط عهدهدار بشارت و انذارى، و مسئول نتیجه و قبول یا ردّ مردم نیستى.
بشارت و انذار، نشانهى اختیار انسان است. در قرآن مکرر این معنا آمده است که آنچه بر خداوند است، فرستادن پیامبرى معصوم با منطق حقّ همراه با بشارت و انذار است. حال، مردم خودشان هستند که آزادانه یا راه حقّ را مىپذیرند و یا سرسختانه لجاجت مىکنند.
یکی از مهم ترین و مشهورترین القاب حضرت مهدی(عجل الله تعالی فرجه الشریف)، «قائم» (قیام کننده و به‌پا خیزنده) است. این عنوان رسا و گویا، در بعضی از روایات مربوط به آن حضرت آمده و اشاره به قیام، مبارزه و جهاد بزرگ او و آمادگی استقامت وی دارد.
علّت ذکر لقب قائم برای حضرت مهدی
در روایات آمده است که از آن جهت که امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف)، در برابر وضعیت اسفناک سیاسی، اجتماعی و اقتصادی به وجود آمده برای مردم، قیام کرده و علیه ظالمان، مفسدان و زرمداران وارد عمل خواهد شد؛ به آن حضرت قائم گفته می شود. امام صادق (علیه السلام) فرموده است: «سمّی القائم لقیامه بالحق»(1): «قائم نامیده شده، به جهت اینکه قیام به حق خواهد کرد.»
از امام جواد علیه السلام نیز س?ال شد: چرا او را قائم می نامند؟ امام فرمود: «لأنّه یقوم بعد موتِ ذکرِه و ارتدادِ اکثرِ القائلین بأمامته»(2): «چون پس از آن قیام می کند که از یادها رفته است و بیشتر معتقدان به امامتش برگشته اند.»
در روایاتی تصریح شده که مبداء پیدایش این لقب افتخارآفرین، مصادف با عاشورا بوده است. طبری از علمای امامیه در قرن چهارم هجری، نقل می کند که ابوحمزه ثمالی می گوید به حضرت امام محمد باقر (علیه السلام) عرض کردم: «ای زاده ی پیامبر! مگر همه شما قائم به حق نیستید و حق را بر پا نمی دارید، پس چرا تنها ولی عصر را قائم می خوانند؟» فرمود: «چون جدم حسین (علیه السلام) کشته شد، فرشتگان صدا را به گریه و ناله بلند نموده عرض کردند: «بار خدایا از کسانی که برگزیده ی تو و فرزند برگزیده ی تو، ارزشمندترین و بهترین خلق تو را کشتند در می گذری؟!» خداوند، به آنان وحی فرستاد: «ای فرشتگان من آرام بگیرید سوگند به عزت و جلال خودم که قطعاً از آنان انتقام خواهم گرفت هر چند بعد از مدتی باشد.» آنگاه پرده از جلوی دیدگان آنان کنار زد و امامان از فرزندان امام حسین (علیه السلام) را یکی پس از دیگری به آنان نشان داد. فرشتگان از این منظره، مسرور و شادمان گردیدند و دیدند که یکی از آن بزرگواران ایستاده مشغول نماز است. خداوند فرمود: «با این قائم (شخص ایستاده) از قاتلان حسین (علیه السلام) انتقام خواهم گرفت.»(3)
1- تولد: حدود سال 1263 یا 1264 ق.
2- ورود به مکتب: از سال 1271 تا 1273 ق، از 7 تا 9 سالگی، به مدت 2 سال با همکاری پدر.
3- محضر پدر: از سال 1273 تا 1277 ق، از 9 تا 13 سالگی به مدت 4 سال.
4- رفتن از درچه به حوزه اصفهان: از سال 1277 تا 1289 ق، از 13 تا 25 سالگی، به مدت 12 سال.
5- عزیمت به حوزه علمیه نجف: از سال 1289 تا 1303 ق، از 25 سالگی تا حدود 39 سالگی، به مدت حدود 14 سال.
6- بازگشت از نجف به حوزه علمیه اصفهان: در سال 1303 ق، ( از تولد تا بازگشت از نجف و ورود به حوزه علمیه اصفهان با محاسبه دقیق ماهها؛ 40 سال ) .
7- شهادت : در سال 1342 ق، روز جمعه 28 ربیع الثانی در 80 سالگی.
در بررسی عوامل و موانع موفقیت در زندگی انسان ها در طول تاریخ می توان به نکات قابل توجهی اشاره کرد که از جمله آنها شیوه و روش نگاه افراد به مسائل و موضوعات مختلف است.
گام اول و اساسی برای رسیدن به هر هدفی که ما در زندگی داریم این است که ما فکر و اندیشه خود را در ارتباط با آن هدف مهم اصلاح کنیم وگرنه با داشتن یک فکر و اندیشه نادرست نسبت به یک مسئله هرگز نمی توانیم به سر منزل مقصود دست پیدا کنیم.
از این مانع مهم که در این مقاله به جنایات ذهن تعبیر می شود، به بررسی گناهان و جنایت هایی می پردازد که از سوی فکر و اندیشه ما نسبت به مسائل مختلف نشأت می گیرد و می تواند به عنوان جنایاتی بزرگ در زندگی ما قلمداد شود، چرا که سبب می شود که ما هرگز در زندگی به قله زیبای موفقیت دست پیدا نکنیم و به همین دلیل شناخت این جنایات برای همه افرادی که آرزوی خوشبختی در سر دارند مهم و ضروری است.
+ دانستن جرم کمی نیست وقتی که… بدانی و عمل نکنی… بدانی و بگذری… بدانی و نادیده بگیری… بدانی و بشکنی…
+ حـــکایـت زنـــدگی مـا شـده مــثـل دکــمـه ی پـــیـراهـن اولــی رو کـه اشــتـبـاه بـــسـتی ، تــا آخـــرش اشـــتـبـاه مـــیـری ! بــــدبـخـتـی ایــنـه کـه ؛ زمــانی بـه اشـــتـبـاهـت پـــی می بـری کـه رســیـدی بـه آخــــرش
+ تا حالا شده جوری تنهابشی که آرزوی مرگت را بکنی
+ تـلــخ ... مـثــِ ایـنـه فراموش بشے.. مـثــِ ایـنـه فراموش کـُـنی.. مـثــِ ایـنـه فرامــوش کنی فرامـوش شدی....
+ اولین باری که عشقم فهمید سیگار میکشم ،مثل بارون بارید… با گریه قسمم داد “توروخدا دیگه نکش توروخدا ترکش کن” صداش توگوشمه هنوز ! اما من هنوزم که هنوزه دارم میکشم… آخه چون اونم قسم خورده بود ، که ترکم نکنه ولی رفت…
+ با ” یکى بـودیکى نـبود ” شــروع میشوداین قصــه … با ” یکى ماند ، یکى نماند ” تمـام ! یکى مــن بودم یا تو، مهم نیسـت … مـهم قصه ایست کــه تمام میشود !
+ ما آدم معمولیا وقتی دلمون میگیره میریم لب پنجره با یه لیوان چایی خیره میشیم به دور دستا، احساس آرامش می کنیم... سلامتی ما معمولیا که نه "آرزوی" کسی هستیم و نه "آویزون" کسی...!
+ منو تــــو حتی در دلتنگی هایمان هم شبیه هـــم نیستـــیم ، تو جای مــرا با او پـــر می کنی من جای خــودم را بـــا تــــــو....
+ اگــــــــر مـــے بــیــنــــے هــنـــــــوز تــنــهــــــام ... بـــــــہ خــــــاطـــــــــر عــشـــــق تــــــو نــیــســـت !! مــن فــقـــــــط مـــــے تــــــرســـــــم ؛ مــــے تـــــــرســـــــم هـــمـــــــہ مــثـــــل تــــــو بـــــاشــــــنـد . . . !!
+ این روزهایم به تظاهر میگذرد ... تظاهر به بی تفاوتی... تظاهر به بی خیالی ... تظاهر به شادی... به اینکه دیگر هیچ چیز مهم نیست ... اما... چه سخت میکاهد از " جانم " این نمایش...
[ مرجع دریافت ابزار و قالب وبلاگ ]
[ Designed By Ashoora.ir ]