+ دانستن جرم کمی نیست وقتی که… بدانی و عمل نکنی… بدانی و بگذری… بدانی و نادیده بگیری… بدانی و بشکنی…

+ حـــکایـت زنـــدگی مـا شـده مــثـل دکــمـه ی پـــیـراهـن اولــی رو کـه اشــتـبـاه بـــسـتی ، تــا آخـــرش اشـــتـبـاه مـــیـری ! بــــدبـخـتـی ایــنـه کـه ؛ زمــانی بـه اشـــتـبـاهـت پـــی می بـری کـه رســیـدی بـه آخــــرش

+ تا حالا شده جوری تنهابشی که آرزوی مرگت را بکنی

+ تـلــخ ... مـثــِ ایـنـه فراموش بشے.. مـثــِ ایـنـه فراموش کـُـنی.. مـثــِ ایـنـه فرامــوش کنی فرامـوش شدی....

+ اولین باری که عشقم فهمید سیگار میکشم ،مثل بارون بارید… با گریه قسمم داد “توروخدا دیگه نکش توروخدا ترکش کن” صداش توگوشمه هنوز ! اما من هنوزم که هنوزه دارم میکشم… آخه چون اونم قسم خورده بود ، که ترکم نکنه ولی رفت…

+ با ” یکى بـودیکى نـبود ” شــروع میشوداین قصــه … با ” یکى ماند ، یکى نماند ” تمـام ! یکى مــن بودم یا تو، مهم نیسـت … مـهم قصه ایست کــه تمام میشود !

+ ما آدم معمولیا وقتی دلمون میگیره میریم لب پنجره با یه لیوان چایی خیره میشیم به دور دستا، احساس آرامش می کنیم... سلامتی ما معمولیا که نه "آرزوی" کسی هستیم و نه "آویزون" کسی...!

+ منو تــــو حتی در دلتنگی هایمان هم شبیه هـــم نیستـــیم ، تو جای مــرا با او پـــر می کنی من جای خــودم را بـــا تــــــو....

+ اگــــــــر مـــے بــیــنــــے هــنـــــــوز تــنــهــــــام ... بـــــــہ خــــــاطـــــــــر عــشـــــق تــــــو نــیــســـت !! مــن فــقـــــــط مـــــے تــــــرســـــــم ؛ مــــے تـــــــرســـــــم هـــمـــــــہ مــثـــــل تــــــو بـــــاشــــــنـد . . . !!

+ این روزهایم به تظاهر میگذرد ... تظاهر به بی تفاوتی... تظاهر به بی خیالی ... تظاهر به شادی... به اینکه دیگر هیچ چیز مهم نیست ... اما... چه سخت میکاهد از " جانم " این نمایش...