ادامه مطلب...

اشو مرشد سرگردان عشق؟!

اشو معتقد است شکوفایی معنوی انسان با عشق‌ورزی و مراقبه امکان پذیر است و منظور او از عشق، عشق جنسی است! او معتقد است که با روابط آزاد محض و تأکید تنها بر عشق انسان از خود بیگانه شده و نمی‌تواند نیروی الاهی را در خویش کشف کند و شکوفا سازد. همانطور که با مراقبة محض در آیین‌های شرقی نمی‌تواند راهی به سوی حقیقت گشاید. هم آنها که تنها عشق را دنبال می‌کنند خود را به عشق فروخته و مرعوب آن شده‌اند و هم آنها که از آن می‌گریزند مرعوب و هراسان اند.

در مقابل عشق ترس است و تا ترس از بین نرود نمی‌توان به خوبی عشق ورزید و تا به طور کامل عشق نورزی نمی‌توانی به مراقبه بپردازی. پس باید با شهامت عشق بورزیم و مراقبه را دنبال کنیم.

ادامه مطلب...

اعتقاد به عدل خداوند از کلیدی ترین اعتقادات است که در شیعه به عنوان اصول اولیه مکتب و هم ردیف توحید و نبوت شمرده شده است. اکنون برخی از مسائل ممکن است عدل الهی را خدشه دار نماید که یکی از آنها وجود شرور در عالم است. وجود شر در عالم سبب انکار عدالت خداوند به عنوان یک شبهه در این ارتباط مطرح شده است. اما به راستی شر چیست و آیا می تواند عدل خدا را خدشه دار سازد؟!

شر چیست؟

شرها در عالم چیزهایی هستند که دامنگیر وجود انسان می شوند و برای او مزاحمت ایجاد می کنند. مثل کوری، کری، جهل، ناتوانی، بیماری، زلزله و بلایای طبیعی و غیره بسیاری از اموری هستند که به عنوان شرور عالم هستی، حیات انسان را به مخاطره می اندازند. گروهی معتقدند وجود این شرها با عدالت خدا در منافات است! و اگر خدا عادل بود برای حیات انسان بلاهایی چنین رقم نمی زد!! در پاسخ باید گفت اگر در مورد هر یک از این شرها کمی فکر کنیم و چیستی حقیقی آن ها را بسنجیم شاید نتیجه ی دیگری بگیریم!

  ادامه مطلب...

چرا شیعیان در نماز، از مُهر استفاده می کنند؟ آیا این کار، نوعی عبادت غیر خدا و بدعت محسوب نمی شود؟

جواب:

با این که تمام فقهای اهل سنت مانند فقهای شیعه قائل به آنند که سجده بر خاک صحیح است اما نمی دانیم چرا عده ای اصرار دارند بر این که نماز خواندن با خاک و مهر نوعی بدعت در دین است!

ما در اینجا به روایاتی از منابع معتبر اهل سنت که به اثبات سنت بودن سجده بر خاک می پردازد ،اشاره می کنیم:

الف) حدیث معروف نبوی در مورد سجده بر زمین

این حدیث را شیعه و اهل سنت از پیغمبر اکرم(صلی الله علیه وآله وسلم) نقل کرده اند که فرمود: (جعلتْ لی الاْرْض مسْجدا و طهورا )[1] زمین برای من محل سجده و طهارت (تیمم) قرار داده شده است.

ادامه مطلب...

هر چند امامان معصوم علیهم السلام از علم غیب برخوردارند و به وقایع گذشته و حوادث حال و آینده آگاهى دارند؛ اما تکلیف آنان مانند سایر افراد بشر، بر اساس علم عادى است و علم غیب براى آنان، تکلیفى ایجاد نمی‌کند.

امامان علیهم السلام از جهت علم و عصمت، داراى چه مقامى‌اند؟ و این دو چه نسبتى با مقام خلافت الهى دارد؟

1- علم لدنّى امامان علیهم السلام

علم لدنّى، علمى است که هیچ واسطه اى میان متعلّم و معلّم نیست. «لدن»؛ یعنى، نزد و حضور. اگر علمى با وساطت، حاصل شود، علم لدنّى نخواهد بود. اگر علمى از معلم صادر شود و به یک واسطه یا بیشتر، به شاگرد برسد؛ شاگرد آن علم را «نزد» معلم فرا نگرفته است و به آن علم لدنّى نمی‌گویند. اما اگر شاگرد از حضور خود معلم، علمى را فرا گرفت، آن علم را لدنّى می‌نامند. از آنجا که «انسان کامل»، هیچ واسطه اى میان او و حضرت حق تعالى وجود ندارد، از علم، لدنّى بهره مند خواهد بود و هیچ واسطه اى میان او و خداى سبحان در این تعلیم و تعلم وجود ندارد.

بخش مهمى از علوم امامان علیهم السلام از این گونه است. البته چنین دانشى با وحى رسالى به پیامبر صلى الله علیه و آله از جهاتى تفاوت دارد که تفصیل آن در اینجا میسور نیست.

  ادامه مطلب...